Het leven van de mens
Een mensenleven is en leven vol ups en downs. Ook bevat een
leven vaak vele mijlpalen. Je rijbewijs halen, stemmen voor de eerste keer.
Allemaal hebben we ermee te maken. Het maakt ons mens. Het in 2013 verschenen
boek de zoon, de maan en de sterren van Leo Pleysier is bevat meerdere verhalen,
vier om precies te zijn. Deze verhalen hebben een heel menselijk karakter.
Zo gaat het eerste verhaal, alfabet, over een moeder die
lijdt aan de slopende spierziekte ALS. Deze ziekte heeft ook een sterke invloed
op het spraakvermogen. Zo ook bij deze moeder. Om toch te kunnen communiceren
geeft de moeder aan d.m.v. het knipperen van haar ogen aan welke letter ze
bedoelt. Het tweede verhaal ‘Lift off’ gaat over een vader die zijn vader naar
Schiphol vanwaar ze naar haar broer in Afrika zal reizen. Haar broer werkt als
aannemer op het continent. Zoals heel veel ouders zullen ervaren wanneer
kinderen het huis verlaten of in dit geval het continent. De meeste ouders
zullen hetzelfde zeggen, dat ze een groot gemis voelen en misschien ook wel
eenzaamheid. In het derde verhaal gaat het over een ballonvlucht boven
Vlaanderen. De ballonvaart lijkt een beetje symbool te staan voor de alziende.
Vanuit de lucht valt ook alles te zien natuurlijk. In het boek klinkt het dan
ook: Wikileaks of Flanders. Vanuit de lucht valt in het verhaal alles te zien
van een vader die met een kind speelt tot tuinierende mensen. Dit verhaal focust
voor mijn gevoel op de menselijke drang naar vrijheid. In het verhaal een glazen
veranda keert hij terug naar een jeugd waarin angst domineerde. Wanneer een
vader om gezondheidsredenen terugkeert in het huis van zijn zoon is de sfeer
nogal gespannen. De grootvader is namelijk nogal dominant.
Het laatste verhaal gaat over een vegetarisch gezin in een wereld zonder
geweld.
Tevens zijn het zijn observaties die een treffende
aanvulling op het boek. Bij het derde verhaal Hemelvaart bijvoorbeeld beschrijft
de auteur de al eerdergenoemde vader en zoon/dochter en mensen die van alles en
nog wat uitvoeren. Het mandje van de ballon lijkt symbool te zijn voor het
alziende bijna goddelijke perspectief, maar toch ook vooral de hunkering van de
mens naar vrijheid. Tijdens deze tocht laat hij zijn zintuigen waarnemen wat er
te waarnemen valt.
Ook is heeft de schrijver op een positieve manier een recente
onderwerpen aan zo komt dus o.a. wikileaks aan de orde. Tevens toont de
schrijver naar mijn mening maatschappelijke betrokkenheid door de ziekte ALS,
waardoor hij bewust of onbewust toch een taboe helpt doorbreken. Als is het niet
te vergelijken met de schaal waarop de massamedia dat kunnen.
Een nadeel van het boek is het feit dat er na mijn mening
niet genoeg uitdieping zit in de verschillende verhalen. Dit komt natuurlijk
omdat de verhalen die in het boek worden behandeld dusdanig kort zijn van opzet
dat de schrijver hiertoe niet echt een mogelijkheid ziet. Echter is het zo dat
de schrijver naar mijn mening kan zorgen voor een betere identificatie met de
slachtoffers door ze gewoon wat meer gedetailleerd te beschrijven. Natuurlijk
hebben we de tijd van het Naturalisme al gehad, maar beschrijvingen kunnen naar
mijn mening nooit kwaad. Ik denk dat de schrijver makkelijk van elk verhaaltje
een apart boek had kunnen publiceren wat de kwaliteit van de verhalen
waarschijnlijk zeer ten goede zou zijn gekomen.
Al met al is het zeker geen slecht boek. Vooral de
beschrijvingen zijn gezien het korte karakter van de verhalen goed uitgevoerd,
maar hadden naar mijn mening beter gekund als de verhalen aanzienlijk langer van
opzet zouden zijn geweest. Wel vind ik dat hij qua onderwerpen zeker
vooruitstrevend te noemen is en ook wel herkenbaar zal zijn voor lezers. Vooral
het verhaal lift off zal menigeen aanspreken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten